ARTYKUŁ ORYGINALNY
SZACOWANIE ZAPOTRZEBOWANIA NA ENERGIĘ JEDNOSTKI TERYTORIALNEJ – PROBLEMY METODYCZNE
 
Więcej
Ukryj
1
Uniwersity of Life Sciences in Lublin Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie
 
2
Pope John Paul II State School of Higher Education in Biała Podlaska Państwowa Szkoła Wyższa im. Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
 
 
Data publikacji: 04-07-2018
 
 
Autor do korespondencji
Alina Kowalczyk-Juśko   

dr inż. Alina Kowalczyk-Juśko, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul. Leszczyńskiego 7, 20-950 Lublin, Poland; phone: +48 694-561-382
 
 
Bogdan Kościk   

prof. dr hab. Bogdan Kościk, Państwowa Szkoła Wyższa im. Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej, ul. Sidorska 95/97, 21-500 Biała Podlaska, Poland; phone: +48 83 344-99-05
 
 
Economic and Regional Studies 2017;10(3):5-16
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Przedmiot i cel pracy: Celem pracy jest wskazanie problemów metodycznych, na jakie napotkać można podczas sporządzania bilansu energetycznego jednostki terytorialnej, wraz ze wskazaniami sposobów ich rozwiązania. Materiały i metody: Problemy zidentyfikowano podczas sporządzania bilansu energetycznego dwu wybranych gmin wiejskich, a następnie skonfrontowano z literaturą przedmiotu. Wyniki: Oszacowanie zapotrzebowania na energię w jednostce samorządu terytorialnego wymaga właściwego określenia grup odbiorców energii w podziale na obiekty będące własnością lub współwłasnością gminy oraz niezależne od władz gminy. Druga grupa dzieli się dalej, na gospodarstwa domowe, przedsiębiorstwa, gospodarstwa rolne. Dla każdej z grup odbiorców mogą być potrzebne odmienne metody pozyskania danych: badanie ankietowe, analiza danych statystycznych, analiza dokumentów finansowych, ocena wieku budynków. Najczęściej jednak sporządzenie bilansu energetycznego wymaga stosowania wielu podejść równocześnie, a połączenie wyników analizy wielokryterialnej daje najbardziej rzetelny obraz badanego problemu. Wnioski: Zakres danych, potrzebnych do sporządzenia bilansu energetycznego jednostki samorządu terytorialnego, zależy od celu opracowania analizy. Poradniki metodyczne i materiały szkoleniowe na ten temat są pomocne, jednak opracowane metodyki mogą wymagać modyfikacji i dostosowania do konkretnych warunków.
 
REFERENCJE (16)
1.
Bertoldi P., Bornás Cayuela D., Monni S., Piers de Raveschoot R. (2012), Poradnik. Jak opracować Plan działań na rzecz zrównoważonej energii (SEAP). Stowarzyszenie Gmin Polska Sieć „Energie Cités”, Kraków.
 
2.
Bukowski Z. (2012), Możliwości prawne wprowadzenia zakazu spalania określonych paliw stałych na terenie gminy. Studia z Zakresu Prawa, Administracji i Zarządzania UKW, t. 1, s. 45-59.
 
3.
Efektywność wykorzystania energii w latach 2003-2013 (2015), GUS, Warszawa.
 
4.
Jaworski J., Piechocki J. (2005), Wpływ niektórych czynników na wielkość i strukturę zużycia energii elektrycznej w gospodarstwach wiejskich. Inżynieria Rolnicza, nr 6, s. 243-250.
 
5.
Obszary wiejskie. Powszechny spis rolny 2010 (2013), GUS, Warszawa, Olsztyn.
 
6.
Pawlak J. (2009), Nakłady energii w rolnictwie polskim i ich efektywność. Problemy Inżynierii Rolniczej, nr 1, s. 87-94.
 
7.
Polityka Energetyczna Polski do roku 2030. Dokument przyjęty przez Rząd Rzeczypospolitej Polskiej w listopadzie 2009 r.
 
8.
Powszechny Spis Rolny (2011), GUS, Warszawa.
 
9.
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 listopada 2008 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Dz.U. nr 201, poz. 1238 z późn. zm.
 
10.
Rusak H. (2011), Gospodarowanie energią w gminach – podstawy metodyczne. WSE w Białymstoku, Białystok.
 
11.
Sidorczuk-Pietraszko E., Zawistowska A. (2011), Stan gospodarowania energią w gminach w świetle wyników badań. WSE w Białymstoku, Białystok.
 
12.
Trojanowska M. (2002), Analiza popytu na energię elektryczną odbiorców wiejskich. Wiadomości Elektrotechniczne, nr 10-11, s. 403-405.
 
13.
Trojanowska M., Szul T. (2008), Analiza statystyczna zapotrzebowania na ciepło w gminach wiejskich. MOTROL, nr 10, s. 126-130.
 
14.
Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane. Dz.U. 1994 nr 89 poz. 414 z późn. zm.
 
15.
Wartości opałowe (WO) i wskaźniki emisji CO2 (WE) w roku 2014 do raportowania w ramach Wspólnotowego Systemu Handlu Uprawnieniami do Emisji za rok 2017 (2016), KOBIZE, Warszawa.
 
16.
Zarządzanie energią w budynkach komunalnych. Poradnik (2009), Stowarzyszenie Gmin Polska Sieć „Energie Cités”, Kraków.
 
eISSN:2451-182X
ISSN:2083-3725
Journals System - logo
Scroll to top