Celem niniejszego artykułu jest analiza innowacyjnych form biogospodarki w regionie. Ze względu na cel badań, podstawowe zadania są następujące: scharakteryzowanie takich form innowacyjnej infrastruktury jak: inkubator przedsiębiorczości, park technologiczny, technopolis oraz klaster; pokazanie zależności pomiędzy ewolucją regionu oraz implementacją zasad bioekenomicznych w tym regionie; w celu zbadania udanych doświadczeń w różnych krajach związanych z ustanawianiem innowacyjnych infrastruktur opartych na biotechnologii oraz w celu wskazania specyficznych warunków rozwoju biogospodarki na Ukrainie. Niniejszy referat zawiera ogólne cechy biogospodarki oraz ekonomii opartej na wykorzystaniu odnawialnych zasobów biologicznych. Badanie tej dziedziny ekonomii zostało wykorzystane jako materiał do badań wykonywanych przez rozmaitych naukowców. Zarówno krajowych jak i zagranicznych, zarówno analityków jak i praktyków takich jak L. I. Fedulova, K. I. Fedulova, O. M. Anisimova, O. I. Didchenko, K. McCormick, N. Kautto, S. Hilgartner czy L. Lewidow. Ponadto zostały one wykorzystane w materiałach międzynarodowych takich jak: komunikacja pomiędzy Komisją Europejską a Parlamentem Europejskim, Radą Unii Europejskiej, Europejskim Komitetem Ekonomiczno-Społecznym oraz Komitetem Regionów. Podczas opracowania badań używano takich metod naukowych jak analiza, synteza, uogólnienie, wyjaśnianie oraz klasyfikacja. Artykuł ten pokazuje znaczenie biotechnologii stosowanej w regonie, która została potwierdzona światowym doświadczeniem. Wierzymy, iż głównym przedmiotem silnego pobudzenia sektora biotechnologii w regionie są bioklastry. Są one najbardziej wszechstronne i są najbardziej efektywne w jednoczeniu wysiłku udziałowców. Zostało to potwierdzone doświadczalnie w wielu krajach. Biogospodarka funkcjonuje zatem jako nowa część narodowej gospodarki, która dysponuje nieograniczonymi możliwościami rozwoju w regionie ze względu na jego lokalizację poprzez wprowadzanie wiele innowacyjnych form.