We wstępie do artykułu został krótko przedstawiony rys rozwojowy marketingu terytorialnego. Początkowo marketing był charakterystyczny przede wszystkim w sferze ekonomii i służył przedsiębiorstwom do powiększania sprzedaży, a co za tym idzie – zysków. W latach 70. Kotler zaproponował, żeby nie ograniczać stosowania go do organizacji nastawionych na zysk, ale poszerzyć np. o instytucje publiczne. We właściwej części zostały z kolei przedstawione definicje marketingu terytorialnego. Wynika z nich kilka ważnych kwestii pozwalających wyodrębnić najważniejsze jego cechy. Przede wszystkim zawsze odnosi się on do jakiegoś terytorium. Problematyczne wydaje się określenie podmiotów, które powinny zajmować się wdrażaniem jego elementów ze względu na ich wielość oraz zróżnicowanie. Kształt tej działalności uzależniony jest od strategii rozwojowej dla danej jednostki terytorialno-administracyjnej. Wyłania się z tego główny cel marketingu terytorialnego polegający na dbaniu o rozwój społeczności lokalnej. W zakończeniu artykułu zostały przedstawione najważniejsze – według autora – przeszkody rozwoju marketingu terytorialnego oraz ogólne perspektywy.