ARTYKUŁ ORYGINALNY
POTENCJAŁ AGROEKOLOGICZNY ROLNICTWA JAKO ELEMENT KONKURENCYJNOŚCI REGIONÓW
 
 
Więcej
Ukryj
1
Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa - Państwowy Instytut Badawczy w Puławach Institute of Soil Science and Plant Cultivation - State Research Institute in Puławy
AUTOR DO KORESPONDENCJI
Adam Harasim   

prof. dr hab. Adam Harasim Institute of Soil Science and Plant Cultivation State Research Institute in Puławy Czartoryskich St. 8, 24-100 Puławy, Poland Phone: + 48 81 886 34 21 w. 234
Data publikacji: 11-07-2018
 
Economic and Regional Studies 2013;6(3):83–96
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Celem pracy była ocena potencjału agroekologicznego rolnictwa w ujęciu regionalnym na poziomie województw. Źródłem danych były opracowania GUS (2010-2012) i wyniki badań przedstawione w publikacjach tematycznie związanych z omawianym zagadnieniem. W opracowaniu wydzielono trzy zakresy oceny, które scharakteryzowano określonymi wskaźnikami. Obejmują one jakość przestrzeni rolniczej (środowiska), stan pokrycia gleby roślinnością i stan agrochemiczny gleby. Po wyrażeniu wartości wskaźników cząstkowych w 5o skali punktowej i ich zweryfikowaniu (redukcja liczby i agregowanie wskaźników) oceniono potencjał agroekologiczny rolnictwa syntetycznym wskaźnikiem punktowym. Najkorzystniejszą jakością przestrzeni rolniczej wyróżniają się cztery województwa, tj. opolskie, dolnośląskie, kujawsko-pomorskie i lubelskie, a najgorsze warunki do produkcji rolnej mają dwa województwa – mazowieckie i podlaskie. Najlepszy stan pokrycia gleby roślinnością miały woj. lubuskie i warmińsko-mazurskie, zaś najgorszym wskaźnikiem glebochronnej funkcji roślin cechowały się województwa lubelskie i świętokrzyskie. W zakresie stanu agrochemicznego gleb wyróżniającą ocenę otrzymały woj. opolskie i dolnośląskie, natomiast najniższe noty przypadły mazowieckiemu i podlaskiemu. W syntetycznym ujęciu (trzy zakresy oceny) wskaźnik potencjału agroekologicznego rolnictwa był najkorzystniejszy w przypadku dwóch województw – opolskiego i dolnośląskiego, a zdecydowanie najgorszy w odniesieniu do mazowieckiego i podlaskiego. Niska ocena potencjału agroekologicznego wynika głównie ze słabej jakości przestrzeni rolniczej i niekorzystnego stanu agrochemicznego gleb tych województw.
 
REFERENCJE (18)
1.
Adamowski Z. (1973), Podstawy ekonomiki i organizacji przedsiębiorstw rolnych. PWRiL, Warszawa, s. 202.
 
2.
Dębicki R. (2000), Degradacja gleby i jej skutki w środowisku przyrodniczym. „Roczniki AR Poznań, Rolnictwo”, t. 317, z. 56, s. 209-224.
 
3.
Duer I., Fotyma M., Madej A. (red.), (2002), Kodeks dobrej praktyki rolniczej. Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi – Ministerstwo Środowiska, Warszawa.
 
4.
Filipek K., Ufnowska J. (2002), Regionalne zróżnicowanie wykorzystania rolniczej przestrzeni produkcyjnej. „Zagadnienia Ekonomiki Rolnej”, nr 1, s. 54-60.
 
5.
GUS (2012), Ochrona środowiska. Warszawa.
 
6.
GUS (2011), Rocznik statystyczny rolnictwa. Warszawa.
 
7.
GUS (2010-2012), Rocznik statystyczny województw. Warszawa.
 
8.
Harasim A. (2004), Wskaźniki glebochronnego działania roślin. „Postępy Nauk Rolniczych”, nr 4, s. 33-43.
 
9.
Harasim A., Matyka M. (2009), Regionalne zróżnicowanie trwałych użytków zielonych a wybrane wskaźniki rolnictwa w Polsce. „Studia i Raporty IUNG – PIB”, z. 15, s. 59-80.
 
10.
Jadczyszyn T. (2005), Ustalanie dawek nawozów. „Wieś Jutra”, nr 6, s.28-29.
 
11.
Józwiak W., Juźwiak J. (2007), Rolnictwo wielostronne czy wyspecjalizowane? „Wieś i Rolnictwo”, nr 4, s. 9-20. 12. Kruk H. (2010), Przyrodnicza konkurencyjność regionów. Wyd. „Dom Organizatora”, Toruń.
 
12.
Kruk H. (2010), Przyrodnicza konkurencyjność regionów. Wyd. „Dom Organizatora”, Toruń.
 
13.
Kuś J. (2013), Specjalizacja gospodarstw rolnych i jej konsekwencje produkcyjne, ekonomiczne i siedliskowe. „Studia i Raporty IUNG – PIB”, nr 32(6), s. 167-185.
 
14.
Stankiewicz J., Mioduszewski W. (2012), Przestrzenna ocena niekorzystnych uwarunkowań gospodarowaniana terenach rolniczych. „Woda – Środowisko – Obszary Wiejskie”, t. 12, z. 4(40), s. 239-256.
 
15.
Stuczyński T., Budzyńska K., Gawrysiak L., Zaliwski A. (2000), Waloryzacja rolniczej przestrzeni produkcyjnej Polski. „Biuletyn Informacyjny IUNG”, nr 12, s. 4-17.
 
16.
Stuczyński J., Filipiak K., Kozyra J., Górski T., Jadczyszyn J. (2006), Obszary o niekorzystnych warunkach gospodarowania. IUNG – PIB, Puławy.
 
17.
Stuczyński T., Zawadzka B., Kukuła S., Terelak H., Kuś J. (2004), Waloryzacja warunków środowiskowych dla potrzeb rozwoju rolnictwa ekologicznego. W: Bonitacja i klasyfikacja gleb Polski. J. Gliński i S. Nawrocki (red.). „Acta Agrophysica”, nr 108(5), s. 129-152.
 
18.
Witek T. (red.), (1993), Waloryzacja rolniczej przestrzeni produkcyjnej Polski według gmin. IUNG, Puławy, ser. A(56).
 
eISSN:2451-182X
ISSN:2083-3725